1. صفحه اصلی
2. درباره ما

شرکت ایرانگردی و جهانگردی مژده مهرگان پِرگاس دِنیز

شاخه ی اصلی فعالیت شرکت ایرانگردی و جهانگردی مژده مهرگان پِرگاس دِنیز، گردشگر(توریست) سلامت(درمانی) در استان البرز و کمک به شناخت و درک درست جامعه از این شاخه ی نو پای گردشگر در ایران و گسترش همکاری و فعالیت این شرکت به سایر استان های کشور می باشد .
مقدمه :
امروز یکی از روبه رشد ترین نمونه های گردشگری، گردشگری بهبود سلامت است که به برخی از دلایل و انگیزه های گردشگران این حوزه اشاره می شود:
-بهبود سلامت بدن و فکر (برنامه های کاهش وزن، سلامتی بدنی بیشتر و مدیریت استرس)
-استراحت و تعدد اعصاب
-استفاده از امکانات و خدمات پزشکی (مانند جراحی های تخصصی)
استفاده از ویژگی های آب و هوایی و طبیعی یک منطقه برای آرامش تن و روان
همان طور که می بینیم گردشگران سلامت لزوماً بیمار نیستند در حقیقت بیشتر این افراد به دنبال تقویت تن وروان و استفاده از امکاناتی برای این منظور هستند در این میان ارائه دهندگان خدمات در این بخش هم مشتریان خود را به اقدامات پیشگیرانه تشویق می کنند.
«توریسم درمانی»به گردشگری که به کشور دیگر سفر می کند تا از آب و هوا و جاذبه های طبیعی و امکانات پزشکی برای درمان استفاده کند، اطلاق می شود گردشگری درمانی و بهداشتی امروزه از رو به رشدترین بخش های صنعت گردشگری جهان است که باعث شده سازمان های دست اندرکار و کشورهای علاقمند به توسعه گردشگر توجه خود را به این بخش از صنعت توریسم جلب و برای آن برنامه ریزی کنند زندگی صنعتی در بیشتر کشورهای دنیا الزاماتی را با خود همراه دارد و نیازهایی را نیز برای مردم جوامع مختلف ایجاد کرده است.از سوی دیگر در کشورهای توسعه یافته، فعالیت هایی داخل منزل مانند باغبانی تماشای تلویزیون، استفاده از کامپیوتر و هم چنین فشار کار باعث شده که نگاه به برنامه های گذران وقت در خارج خانه نظیر سفر و جهانگردی سخت گیرانه تر و گرایش به تعطیلات کوتاه مدت با برنامه ای خاص بیشتر شود برای نمونه باید گفت که 30 درصد استرالیایی ها اصلا به تعطیلات سالیانه نمی روند اما در عوض تمایل به گذران وقت در  خانه و انجام کارهایی نظیر تعمیرات و رسیدگی به کارهای خانه بیشتر شده است و دلیل آن هم این است که اغلب آنها این نوع وقت گذرانی را نوعی سرمایه گذاری شخص می دانند بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت که تفریح به تنهایی نمی تواند انگیزه سفر به مناطق گردشگری باشد بلکه گردشگران باید مجاب شوند که سفر به یک شهر و منطقه گردشگری می تواند یک سرمایه گذاری شخصی باشد نه صرفاً تفریح، سرمایه گذاری برای : بدین ترتیب رقابت برای جلب اوقات فراغت اندکی که باقی مانده بیشتر شده و شهرهای مقصد سفر، برنامه های گردشگری متنوعی برای جلب گردشگر خاص در شهر یا مقصد گردشگری، را تشویق می کند که سفر به آن مقاصد رانه تفریح، که نوعی سرمایه گذاری شخصی ببیند. بعضی از شهرها و مناطق توریستی به دلیل ارائه محصولات متنوع گردشگری در گذشته امروز نیز در جذب گردشگر با علائق خاص موفق تر عمل می کنند.

اهداف توسعه صنعت توریسم سلامت در ایران:

از جمله مهم ترین اهداف قابل طرح جهت توسعه صنعت توریسم سلامت در کشور می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
1-اشتغالزایی و رشد کیفی در بخش سلامت کشور و نزدیک شدن به استانداردهای جهان .
2-اشتغالزایی و رشد کیفی در حوزه توریسم اسلامی- ایرانی .
3-کسب درآمد و ارز آوری به کشور و حمایت از رشد اقتصادی در کشور .
4-رشد بالقوه و کیفی مطابق استانداردهای جهانی در صنعت بیمه کشور .
5-ارتقای کیفی سیستم های پزشکی در بخش های مختلف کشور .
6-تبدیل شدن به قطب گردشگری سلامت در منطقه .
7-جذب گردشگران سلامت از کشورهای آسیای میانه و قفقاز، کشورهای خلیج فارس و کشورهای اسلامی .

اهمیت گردشگری سلامت :

صنعت توریسم دومین صنعت جهان به لحاظ درآمدزایی است و سرمایه گذاری در حوزه سلامت طبق اعلام بانک جهانی سومین عرصه سرمایه گذاری در جهان است بنابراین قرار گرفتن این دو در کنار هم یک عرصه بسیار خوب و مطمئن برای سرمایه گذاری فراهم می کند به طوریکه ضریب اشغال تخته بیمارستانی در کشور در حدود 60 تا 70 درصد است که می توان از مابقی ظرفیت برای پذیرش و درمان بیماران خارجی استفاده کرد، گردشگران سلامت با هدف درمان ارزان نسبت به کشوری که در آن ساکن هستند دریافت درمان سریع و با کیفیت و گردشگری در حین درمان یا دوران نقاهت عازم کشورهای دیگر می شوند از این رو، کیفیت بالا در ارایه خدمات، قیمت قابل رقابت با کشورهای منطقه، جاذبه های توریستی منحصر به فرد (آثار باستانی) صنعت کشورهای همسایه در پزشکی از جمله عواملی است که می تواند به جذب توریسم کمک کند.
مقله توریسم درمانی یکی از بخش های مهم نظام های سلامت در دولت های دنیاست. به طوریکه برخی از کشورها، از این محل برای خود منبع درآمد ثابت کسب کرده اند و توانسته اند در مسیر توسعه بخش توریسم درمانی گام های بلندی بردارند.
این در حالی است که ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی که در منطقه خاورمیانه و آسیا دارد یکی از قطب های بالقوه توریسم درمانی است که علاوه بر کسب درآمد، می تواند زمینه اشتغال پزشکان در خارج از مرزها و هم چنین صادرات تجهیزات پزشکی را فراهم کند.

 توریسم درمانی چیست؟

بر اساس تعریف های سازمان جهانی جهانگردی (UN-WTO) یکی از اهدافی که می تواند گردشگر را برانگیزد تا عزم سفر کند مسافرت برای کسب سلامتی است، چیزی که از آن به گردشگری سلامت تعبیر می کنند.
توریسم درمانی یکی از انواع توریسم سلامت است که به شرح ذیل می باشد:
توریسم سلامت: توریسم سلامت یکی از انواع توریسم است که به سه بخش ذیل تقسیم می شود:
1-توریسم تندرستی، مسافرت به دهکده های سلامت و چشمه های آب معدنی بدون دخالت پزشک
2-توریسم درمانی: استفاده از آب های معدنی، نمک، لجن های طبیعی، مناطق آفتاب گیر و ... تحت نظارت و مداخله پزشک
3-توریسم پزشکی: مسافرت به منظور درمان بیماری و انجام جراحی زیر نظر پزشکان در مرکز درمانی که علاوه بر معالجه پیگیری بیمار را شامل می شود
در حقیقت گردشگری سلامت، نوعی از گردشگری است که به منظور حفظ، بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد به مدتی بیشتر از 24 ساعت و کمتر از یک سال صورت می گیرد به این ترتیب یک توریست سلامت با مسافرت از محل دائم زندگی خود می تواند از خدمات درمانی مقصد استفاده کند تا سلامت جسمی و روحی اش را به دست بیاورد
نوعی از گردشگری که این روزها خوشبختانه در ایران رواج پیدا کرده و توریست های زیادی را از کشورهای منطقه برای بهره مندی از خدمات پزشکی و درمانی ایران به کشورمان می کشاند.
البته بد نیست که بدانید که توریسم سلامت در ایران، تاریخچه ی بسیار کوتاه دارد
اما در میان تعریف های سازمان جهانی گردشگری، اصطلاحات دیگری هم وجود دارند که دامنه گردشگری سلامت را گسترده تر می کنند.

گردشگری تندرستی (welhess Tovrist)

یکی از همین واژه هاست که به مسافرت توریست به دهکده های سلامت و مناطق دارای چشمه های آب معدنی و آب گرم (اسپاها) اشاره می کند در این نوع سفر توریست برای رهایی از تنش های زندگی روزمره و تجدید قوا بدون مداخله و نظارت پزشکی راهی سفر می شود معمولاً این توریست ها بیماری جسمی مشخصی ندارند و بیشتر در پی بهره مندی از طبیعت شفابخش مناطق دیگر هستند.
گردشگری درمانی (Curative Torism) هم به معنای مسافرت توریست به منظور استفاده از منابع درمانی طبیعی (آب های معدنی، نمک، لجن و غیره) است که معمولاً برای درمان برخی بیماری ها با گذراندن دوران نقاهت تحت نظارت و مداخله پزشکی صورت می گیرد این نوع از گردشگری هم این روزها مورد توجه مسئولان گردشگری کشور قرار گرفته است به خصوص لجن درمانی که طبیعت ایران را در میان کشورهای همسایه به شدت محبوب کرده است.
گردشگری پزشکی (Medical Tourist) هم نوع دیگری از گردشگری سلامت است که در آن مسافرت به منظور درمان بیماری های جسمی یا انجام نوعی از عمل های جراحی تحت نظارت پزشکان در بیمارستان ها و مراکز درمانی را گردشگری پزشکی گویند.
در این نوع گردشگری سلامت، بیمار ممکن است پس از درمان و معالجه نیازمند استفاده از فضاها و خدمات گردشگری درمانی (مانند آب گرم ها) باشد که در این صورت ممکن است گردشگری او با سفر به نقاطی که این امکانات را دارد تکمیل شود.

تاریخچه گردشگری سلامت :

گردشگری سلامت از دیرباز وجود داشته است برخی عقیده دارند که این پدیده از زمان یونان و رم باستان در اروپا وجود داشته و بعد به نقاط دیگر دنیا گسترش پیدا کرده است در دوران باستان افرادی که دچار بیماری های تنفسی یا رماتیسمی بودند متوجه شده بودند که در برخی از مناطق، آب و هوایی خاص در بهبودشان تأثیر دارد و به آن نقاط می رفتند کلمه SPA(اسپا) که به احتمال زیاد از ریشه لاتین espa به معنای (چشمه) گرفته شده، در مورد مناطق دارای آب های معدنی و گرم که پذیرای گردشگران برای استراحت و درمان بوده است به کار می رود.
شواهد فراوانی از اهمیت آب های معدنی و گرم نزد ایرانیان نیز وجود دارد به ویژه دسته بندی های بوعلی سینا که این مناطق را به «آسایشگاه های معنوی، چشمه های درمانی و آب های گرم» تقسیم کرده و نحوه استفاده از هر دسته را مورد بررسی قرار داده است ، نشان از اهمیت علمی این گونه مناطق نزد ایرانیان دارد پیش از آن نیز یادگارهای باقیمانده درشهر نیشابور نشان دهنده نظام کانال کشی سنگی برای انتقال چشمه های معدنی به نزدیکی معبد آناهیتا است این وضعیت یادآور موقعیت چشمه قدیمی مرانو در ایتالیاست که از قدمتی پنج هزار ساله برخوردار است چشمه های معدنی مناطق مختلف ایران دارای بیش از 30 عنصر معدنی از قبیل منیزیم، پتاسیم، سولفور، کلسیم و .... هستند و برخی از آنها از خواص رادیواکتیویته برخوردارند.
از دیرباز ساکنان کشورهای همسایه، به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس برای برخورداری از خدمات پزشکی به ایران سفر می کردند، اما اینکه پیشینه ی دقیق این سفرها از چه زمانی بوده است.
اطلاعات دقیقی در دست نیست. به دلیل نزدیکی فرهنگی و ارتباطات قومی و گاه فامیلی به عمده این بیماران برای درمان به استان های فارس و آذربایجان مراجعه می کردند دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد؛ از جمله قیمت های مناسب و ارزان تر، کیفیت بالای درمان در ایران نسبت به کشورهای منطقه، نبود برخی خدمات مانند درمان نازایی، پیوند اعضا به ویژه پبوند کلیه، حلزوه گوش، قرنیه و کبد، رینوپلاستی و ...
در دهه 80 موضوع گردشگری پزشکی به طور رسمی در قالب کار آفرینی در بخش بهداشت و درمان مورد توجه واقع شد در آن زمان مراکز دولتی نیز برای این منظور در نظر گرفته شدند.
در این دهه به دنبال ایجاد ستاد اشتغال در وزارتخانه های مختلف، گردشگری پزشکی در قالب خدمات بین المللی سلامت مورد توجه واقع شد هر چند در سال 1383 شورای ریاست گذاری گردشگری سلامت در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز شکل گرفت اما چندان در این امر تأثیر نداشته است.
باید توجه داشت که به علت تفاوت قیمت موجود بین خدمات پزشکی در ایران با سایر کشورها و ارزان تر بودن این قیمت ها در ایران، تمایل در بخش خصوصی رسمی و غیر رسمی برای استفاده از این مزیت وجود دارد. از این رو افراد و شرکت های مختلفی اعم از گروه های پزشکی و گردشگری و یا سایر افراد به صورت خود انگیخته در این مسیر وارد شده اند و بدون وجود نظارت و یا استاندارد خاصی، گردشگران کشورهای همسایه، کشورهای اروپایی و آمریکایی را برای درمان به ایران می آورند البته بسیاری از این گردشگران، جزو ایرانیان مقیم خارج (ساکن اروپا و آمریکا) هستند.

تاریخ توریسم در ایران :

قبل از ورود اسلام به ایران، مسافر وجهانگرد از امتیازات و حقوق خاصی برخوردار بوده اند و با در نظر گرفتن انگیزه و هدف سفر حدود آن تعیین و احقاق حق شان نیز میسر می شد میزان سهم خاورمیانه و ایران از صنعت گردشگری سازمان جهانی جهانگردی (WTO) سازمان جهانی جهانگردی در گزارش سال 2005 اعلام کرد که رشد قابل توجه توریست به منطقه خاورمیانه باعث تبدیل شدن این منطقه به عنوان چهارمین نقطه گردشگری جهان تبدیل شده است و بنابر گزارش این سازمان مبنی بر روند رو به رشد تعداد سفرهای توریستی به خاورمیانه می توان دریافت که با تبیین و تعیین جاذبه های ایران و تحقیق و تضمین میزان تقاضاهای سفرهای خارجی به ایران و سپس همجوارسازی ناهمواری ها و ناملایمتی های اجتماعی، سیاسی و بسترسازی محیطی نئولبرال که دولت را موظف به گشایش راه برای تحقیق آزادی هایی که به اشتغلزایی منتهی می شود که از نکات بارز این قاعده محترم شمردن مالکیت خصوصی قدرتمند و تجارت آزاد در بازارهای آزاد است به منظور جذب و هدایت و توسعه پایدار توریسم و اکوتوریسم موجب افزایش سهم ایران از این صنعت و در نهایت بهره مندی از منابع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی خواهد شد.

جایگاه کشور ایران در زمینه توریسم درمانی :

ایران انصافاً مکانی است بسیار زیبا و جذاب که ترکیبی است از رنگ های تیره فولادی، کوه های سه شاخه و رنگارنگ طلایی از خاک، شن و ریگ بیابان و البته یک منظره بدیع و زیبای پیش روی از آبی، سبز و بنفش و نیلی که با آب دریاچه ها و چشمه های معدنی فراوان پیچیده میان کوه های آن فاصله زیادی ندارد و با این ظرفیت ها شاید بتوان یک شهرک یا دهکده سلامت بسیار زیبا و جالب توریستی درمانی و البته با حوضچه های معدنی مناسب، هتل و سایر امکانات ساخت که روزی از بهترین مناطق توریستی و گردشگری جهان به شمار می آید مکانی با امکانات باورنکردنی...! ایران به دلیل توانمندی های بالقوه فراوان در بخش درمان و جاذبه های گردشگری می تواند به یکی از قطب های مهم توریسم درمانی تبدیل شود ایران از نظر جاذبه های گردشگری طبیعی، آّب وهوا و باستانی به ترتیب مقام های دهم، پنجم و چهارم جهان را داراست ولی از بازار توریسم درمانی سهمی شاخص نبرده است این در حالی است که از توریسم درمانی به عنوان صنعت سوم جهان نام برده می شود و برخی کشورها نظیر اسپانیا از طریق این صنعت امرار معاش می کنند امروزه با صنعتی شدن کشورها و بروز دردهای مختلف در روح و بدن انسان ها بحث «توریست درمانی» یکی از بخش های روبه رشد صنعت گردشگری در ایران و جهان به شمار می آید با این وجود در کشورمان این دغدغه وجود دارد که آیا این بخش از توریست به شکوفایی می رسد یا به رغم تشکیلاتی که برای آن در نظر گرفته شده است فراموش می شود؟ توریسم درمانی در کشور ما موضوعی بین دستگاهی است به گونه ای که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، وزارت بهداشت، وزارت امور خارجه و وزارت رفاه از جمله دستگاه هایی هستند که در گسترش این امر دخیل هستند.