به نام خداوند جان و خرد

 رویای رها شدن از اقتصاد وابسته به نفت گویی قرار نیست به واقعیت بپیوندد و متاسفانه در شرایط فشار و تحریم این رویا به کابوس بدل می شود. اظهارات و تهدیدهای اخیر مقامهای بلندپایه کشورمان در خصوص صادرات نفت خام حاکی از این واقعیت است که هم ما از نفت برای تهدید استفاده می کنیم و هم دشمن. و البته تفاوت اینجاست که ما با اقتصاد وابسته به نفتمان اهرم دیگری جز طلای سیاه نداریم ولی گزینه های رقبا و دشمنانمان محدود به نفت نیست.
سیاسی کاری، تنگ نظری های ایدئولوژیک و سوء مدیریت باعث شده که ما به چاه های نفتمان بیشتر از اماکن تاریخی و فرهنگیمان بها بدهیم و بیشتر نگران صادرات نفت باشیم تا واردات جهانگرد. ارزش نفت خام صادراتی ما در سال گذشته میلادی، حدود 40 میلیارد دلار بود. ما حتی اگر جذب گردشگر را به سطح ترکیه هم برسانیم می توانیم درآمدی معادل 70 درصد درآمد حاصل از صادرات نفت خام را تامین کنیم. البته ظرفیت های درآمدزایی صنعت گردشگری بسیار بالاتر از این ارقام است. برای مثال خوب است به هند اشاره کنیم که در سال 2017، معادل 230 میلیارد دلار از صنعت گردشگری درآمد حاصل کرد.

کمتر از سه سال پیش بود که مسئولان سازمان میراث فرهنگی اظهار می کردند سیاست های اعتدال گرایانه حسن روحانی و تسهیل قوانین ویزا درهای کشور را برای بازگشت توریست های خارجی به ایران باز کرده است. امنیت داخلی، ثبات سیاسی و اجتماعی، توجه به بخش خصوصی واقعی، کاهش حضور نظامی ها در اقتصاد، سیاست تعامل و... مواردی بود که به عنوان نقاظ قوت گردشگری ایران مطرح می شد و امید بود گردشگری به رقیب درآمدزایی برای صنعت نفت کشور تبدیل شود. اما بر اساس گزارش سال گذشته شورای جهانی سفر و گردشگری، وضعیت این صنعت چشم انداز مثبتی در ایران ندارد زیرا ادامه محدودیت های اجتماعی، تنش های منطقه ای و بین المللی و سوء مدیریت هایی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر رشد صنعت گردشگری سایه افکنده، مانع از تحقق زیرساخت های این صنعت می شود.
 

سخنان اخیر رئیس جمهوری و نامه سردار سلیمانی بار دیگر نشان داد که ما چقدر به نفت وابسته هستیم و فروش نفت عمیقا با هویت نظام سیاسی کشور مرتبط است. چنین وابستگی برای نظامی که هویت طلبی را آرمان اصلی خود قرار داده و می خواهد در مقابل هژمونی غربی و شرقی ایستادگی کند، حقیقتا بی معنی است. این وابستگی به نفت تا حدی ناشی از مشکلات زیرساختی اقتصاد کشور است ولی تا حدی هم ناشی از بی توجهی به حوزه هایی همچون گردشگری است. مشکلاتی که برای صنعت ارز آور گردشگری پیش آمده تماما خودکرده است و ارتباط چندانی با دشمنی ها و توطئه های خارجی ندارد. اگر مقام های ارشد نظام حاضرند هزینه مقاومت در مقابل دشمنان را بپردازند، خوب است دستکم با توجه به حوزه هایی همچون گردشگری، این هزینه ها را برای ملت شریف ایران کاهش دهند. 

لازم به ذکر میدانیم که درآمد حاصل از گردشگر تفریحی به مراتب پایین تر از گردشگرتندرست (توریست سلامت) می باشد بطوری که بدون گزافه گویی می توان گفت درآمد حاصل از گردشگر تندرست صد برابر گردشگر تفریحی می باشد .



 

برچسب ها : واردات گردشگر ، صادرات نفت ، صنعت گردشگری ، جذب گردشگر خارجی ، جذب توریست ، تاریخچه گردشگری ، هدف از گردشگری چیست ، درآمد صنعت گردشگری ، جذب توریست در ایران