فولاد اتومات

فولاد اتومات و یا فولادهای خوش تراش قابلیت ماشین کاری خوبی دارد که به همین علت آنها را خوش تراش مینامند و ازین فولاد برای ساخت قطعات به صورت انبوه دارد. این دسته از فولاد ها علاوه بر ماشین کاری استحکام بالایی دارد و همچنین از قابلیت انعطاف پذیری مناسبی هم برخوردار است. فولاد های دسته ی خوش تراش مقادیر فسفر و گوگرد بیشتری نسبت به سایر فولاد ها دارند که همین عناصر باعث ماشین کاری بهتر این دسته میشوند.

انواع فولاد اتومات

فولادهای خوش تراش در رده بندی استاندارد DIN EN 10027-2 با شماره مواد ۱٫۰۷XX مشخص می شوند. این فولادها در استانداردهای اروپایی DIN EN 10087 و DIN EN 10277-3 از نظر عملیات حرارتی به سه دسته تقسیم شده اند:

فولادهای عملیات حرارتی نشونده

این گروه از فولادهای خوش تراش دارای مقدار کربن کمتر از ۰٫۱۴ درصد بوده و عملیات حرارتی نمی شوند. این فولادها شامل شماره مواد ۱٫۰۷۱۵، ۱٫۰۷۱۸، ۱٫۰۷۳۶ و ۱٫۰۷۳۷ هستند.

فولادهای قابل سمانتاسیون

این گروه از فولادهای خوش تراش دارای مقدار کربن ۰٫۱۳-۰٫۰۷ درصد بوده و قابل سخت کاری سطحی پس از سمانتاسیون یا کربن دهی سطحی هستند. این فولادها شامل شماره مواد ۱٫۰۷۲۱، ۱٫۰۷۲۲ و ۱٫۰۷۲۵ هستند.

فولادهای کوئنچ تمپر شونده ی مستقیم

این گروه از فولادهای خوش تراش دارای مقدار کربن ۰٫۶۵-۰٫۳۲ درصد بوده و قابلیت عملیات حرارتی کوئنچ تمپر را دارا هستند. این گروه از فولادهای خوش تراش، تعداد بیشتری را شامل می شوند که از جمله ی آن ها می توان به شماره مواد ۱٫۰۷۲۶، ۱٫۰۷۲۷، ۱٫۰۷۵۶، ۱٫۰۷۵۷ و ۱٫۰۷۶۲ اشاره کرد.