فولاد نیتراته

فولاد نیتراته یا فولاد نیتروره بخشی از فولادهای آلیاژی می باشد که توسط یک فرایند شیمیایی تشکیل می شوند. در این فرایند نیتروژن اتمی با عناصر سطح قطعه تماس پیدا کرده و نیترید های سخت و پایدار را تشکیل می دهد که به سطح فولاد نفوذ می کند. در اثر این فرایند یک لایه سفید روی سطح فولاد پدید می آید که باعث افزایش سختی فولاد می شود.

ویژگی فولاد نیتراته

خصوصیت کلی و اصلی فولاد های نیتراته سختی پذیری سطحی خیلی بالا آن می باشد, اما در کنار سختی پذیری سطحی مقاومت به خوردگی , مقاومت به سایش, خستگی در دمای کاری بالا, نیز از خصوصیت های اصلی این گروه از فولاد محسوب می شود. لازم بذکر است, سختی پذیری سطحی لایه نیتریدی به میزان عناصر آلیاژی و نوع عملیات حرارتی فولاد نیتراتاسیون بستگی مستقیم دارد.

کاربرد فولاد نیتراته

فولاد های نیتراته در ابزار سازی برای ساخت انواع فرامین و نیز قالب های پرس کاری، مواد مصنوعی، لاستیک، قالب های تزریق، مواد ترموپلاستیکی، اجزا قالب های اکستروژن پیوسته مواد مصنوعی و ماشین های تزریق به کار می رود. در نیتراته کردن فولادهای آلیاژی حاوی کرم، آلومینیوم و گاهی نیکل، دمای آنها را تا درجه حرارت ۵۰۰ الی ۵۲۰ درجه سانتیگراد در جریان گاز آمونیاک بازپخت می کنند. روش دیگری وجود دارد که در آن برای نیتراته کردن فولاد های آلیاژی فوق آنها را در حمام مذاب نمک سیانید با درجه حرارت ۵۵۰ الی ۵۷۰ درجه سانتیگراد بازپخت می کنند. در این عملیات حرارتی بازپخت، نیتروژن داخل سطح قطعه کار نفوذ کرده و به خاطر پیوند با عناصر آلیاژی، باعث افزایش فوق العاده سختی در سطح آن می شود. با این روش به سختی ویکرز ۱۰۰۰ HV که معادل بیش از سختی راکول ۶۸ HRC است، می توان دست یافت که این سختی را می توان تا دمای ۵۰۰ درجه سانتیگراد بدون تغییر مشاهده کرد. اگر قرار است قسمت هایی از قطعه نرم باقی بماند، این قسمت ها با قلع اندود کاری پوشانده می شود.